Γεννιόμαστε και μεγαλώνουμε με την έννοια της πίστης προς τον Θεό, προς την θρησκεία που ο εκάστοτε λαός λατρεύει. Αναζητάμε την λύτρωση και την συγχώρεση μέσα από την πίστη μας σε Εκείνον και προσδοκούμε την ανάσταση της ψυχής μας.
Θαύματα γίνονται ανά τους αιώνες με την δύναμη της πίστης. Μιας πίστης σε μια ανώτερη ύπαρξη, στον Θεό, ο οποίος με την Σταύρωση του Υιού του εξασφάλισε την σωτηρία μας. Και γι΄αυτό πιστεύουμε πως η απόλυτη και «τέλεια» πίστη σε Αυτόν είναι και ο δρόμος προς την απαλλαγή των συμφορών μας. Κι όποιος δεν δείχνει αυτήν την απόλυτη πίστη, χωρίς αμαρτίες, χωρίς παραστρατήματα, δεν είναι άξιος της αγάπης και της εύνοιας του Θεού.
Ο Θεός όμως δεν ζήτησε την «απόλυτη» πίστη. Ούτε είναι ο πατέρας που αφήνει τα παιδιά του, ακόμη κι αν έχουν αμαρτήσει σφόδρα, χωρίς την στοργή του και την αγάπη του. Ο Θεός, μέσα από τον Υιό του, από τον μαρτυρικό του θάνατο και την Ανάσταση του, θέλησε να περάσει το μήνυμα της αγάπης του για τον άνθρωπο. Μας δείχνει πως θυσιάζει τον παιδί του, μετά από τόσα βάσανα, για να του ξαναδώσει ζωή, να μας ξαναδώσει ζωή, γεμάτη αγάπη και φως.
Η πίστη είναι η αφοσίωση, η χωρίς όρια και αμφισβητήσεις εμπιστοσύνη που δείχνουμε στο πρόσωπο του Θεού. Η αγάπη όμως προς το πρόσωπο Του είναι το δώρο που μπορούμε να του προσφέρουμε απλόχερα όπως απλόχερα μας το προσφέρει κι Εκείνος.
Και καθώς ο άνθρωπος είναι «κατ΄εικόνα και καθ΄ ομοίωση» του Θεού, τα αγαθά της πίστης και της αγάπης οφείλουμε να τα έχουμε στην ζωή μας καθημερινά και να πορευόμαστε με αυτά.
Πίστη προς τον εαυτό μας! Να εμπιστευόμαστε τις δυνάμεις μας, τα θέλω μας και τις ικανότητές μας, να βάζουμε σε λειτουργία όλα εκείνα για τα οποία είμαστε φτιαγμένοι και σταλμένοι στην γη να υπηρετήσουμε. Να βρούμε τον σκοπό της ύπαρξης μας και να πορευτούμε προς αυτόν με απόλυτη αφοσίωση και εμπιστοσύνη. Να κάνουμε τον σκοπό μας, σκοπό για όλον τον κόσμο.
Αγάπη προς εμάς και προς τους συνανθρώπους μας! Να μάθουμε να αγαπάμε και να σεβόμαστε πρώτα τον εαυτό μας, γιατί γι΄αυτό είμαστε πλασμένοι. Όπως αγαπάμε και προσέχουμε εμάς, έτσι να προσέχουμε και να αγαπάμε και τον διπλανό μας. Ο Θεός μας έβαλε σε μια διαρκή σχέση μεταξύ των ανθρώπων αλλά και σε μια σχέση με Εκείνον. Η σχέση αυτή δεν μπορεί παρά να διέπετέ μόνο από αγάπη και σεβασμό.
Η πίστη λοιπόν μπορεί να μας παρακινεί. Η αγάπη όμως μας λυτρώνει!